EMS برای بیماران قلبی

تحقیق آموزش EMS برای بیماران قلبی

EMS برای بیماران قلبی

EMS برای بیماران قلبی

هدف

ایده که آموزش استقامتی متوسط، نارسایی قلبی مزمن را بهبود می بخشد (CHI) اعتبار یافته است. اما در واقعیت، تجربه نشان داده است تنها چند خوبی دستور، بسیار با انگیزه و اغلب افراد جوان آماده برای ارتکاب به یک درمان مکمل ثابت می باشد. تجارب با electromyostimulation کامل بدن (EMS) مورد استفاده در بیماران قلبی را نشان می دهد پتانسیل بسیار زیادی و غیر منتظره با توجه به بازسازی علائم عضله مربوط neurohumoral، التهاب و اسکلتی در چارچوب از بیماری های سیستمیک CHI.

روش شناسی

۱۵ بیمار مبتلا به CHI با یک برنامه ۶ ماهه EMS با استفاده از ماشین های تحریک الکتریکی عضلات
 تکمیل کردند. دامنه توسط بیماران براساس حساسیت ذهنی خود در مورد انقباض عضلانی / پالس در سطح ۸ در یک مقیاس ده مرحله انتخاب شد. قبل و بعد از سه ماه و شش ماه از تمرین، عملکرد قلبی که با استفاده از spiroergometry (نوار قلب) و نوار اکوکاردیوگرام ارزیابی شده است. به علاوه، وضعیت سوخت و ساز بدن از جمله کراتین کیناز (CK) و laktatedehydrogenase (LDH) و وزن و چربی بدن توزیع بیمار که قطعی (مقیاس امپدانس) استخراج شده است.

نتایج

افزایش ۹۶٪ در جذب اکسیژن در آستانه بی هوازی فرد می تواند اثبات شود. فشار خون دیاستولیک به میزان قابل توجهی کاهش می یابد؛ توده عضلانی تا ۱۴٪ افزایش یافته و وزن بدن ثابت باقی مانده است. همه بیماران اعلام کردند که افزایش عمیق ظرفیت عملکرد را احساس می کنند.

نتیجه
این مطالعه نشان دهنده تأثیر آموزش EMS در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی است. نتایج روش های ورزشی هوازی متعارف در محدوده توانبخشی قلب اولیه و ثانویه در بیماران مبتلا به CHI تاکنون. در نتیجه، آموزش EMS بالقوه بالایی برای درمان نارسایی قلبی مزمن دارد.

تحریک ماهیچه الکتریکی )EMS )مورد استفاده در بیماران قلبی. آیا تمرین EMS

برای پیشگیری ثانویه حائز اهمیت خواهد بود؟

(FRITZSCHE, D. / FRUEND, A. / SCHENK, S. / MELLWIG, K.-P. / KLEINÖDER, H. / GUMMERT, J. /
HORSTKOTTE, D., Cardiology Clinic Bad Oeynhausen, Herz 2010; 35 (1): 34–۴۰)

برای بیماران قلبی تحریک الکتریکی عضلات

برای بیماران قلبی تحریک الکتریکی عضلات

هدف
این ایده که تمرینات استقامتی مالیم به عنوان پیشگیری ثانویه باعث بهبود نارسایی قلبی مزمن )CHI )میشود
به حد کافی به تأیید رسید است؛ اما در واقعیت، تجربه نشان داده است که تنها تعداد محدودی از بیماران
به خوبی آموزش داده شده و دارای انگیزه باال و اکثراً جوانان، به صورت ثابت آماده پذیرش درمان تکمیلی هستند.
تجربیات مربوط به تحریک ماهیچه به صورت الکتریکی در کل بدن )EMS )که در بیماران قلبی مورد استفاده
قرار می گیرد، پتانسیل غیرمنتظره و چشمگیری برای بازتولید علائم مربوط به ماهیچه های اسکلتی و التهابی
و عصبی همورال در چارچوب بیماری سامانمند CHI نشان میدهد.

روش کار
۵۱ بیمار مبتلا به CHI برنامه تمرین EMS 6 ماهه را انجام دادند. دامنه نوسان توسط بیماران مطابق با
حساسیت انقباض ماهیچه ای/ حساسیت پالس در سطح ۸ در مقیاس ۵۱ مرحله ای انتخاب شد. قبل و پس از
۳ و ۶ ماه تمرین، عملکرد قلبی به وسیله اسپیروارگومتری، الکتروکاردیوگرافی EKG و اکوکاردیوگرام ارزیابی
شد. عالوهبراین، شرایط متابولیک شامل کراتین کیناز )CK )و لکتاتید هیدروژناز )LDH )و وزن بیمار و توزیع
چربی بدنی مشخص شد )مقیاس امپدانس(.

نتایج
با توجه به نتایج، تا ۶۶ % افزایش جذب اکسیژن در آستانه بیهوازی فرد قابل اثبات است. فشارخون دیاستولیک
به طور قابل توجهی کاهش یافت؛ توده ماهیچه به میزان ۵۱ % افزایش یافت درحالیکه وزن بدن ثابت باقی ماند.
همه بیماران اعلام کردند که افزایش عمیق ظرفیت عملکرد را احساس میکنند.

نتیجه گیری
این مطالعه برای اولین بار تأثیر تمرین EMS را بر بیماران نارسایی قلبی نشان میدهد. پیشرفت عملکرد بدن،
بهبود قدرت ماهیچه ها، نرخ متابولیک و فیزیولوژی از نتایج روشهای تمرین هوازی متعارف در حوزه
توانبخشی اولیه و ثانویه قلبی در بیماران CHI میباشد. درنتیجه، تمرین EMS پتانسیل باالیی برای درمان
نارسایی قلبی مزمن دارد.