تاثیر متدتمرینی ای ام اس EMSبر افزایش و بهبود ظرفیت عصبی-عضلانی Muscle Neuronal Capacity
به راستی منظور از ظرفیت عصبی عضلانی چیست؟
EMS و بهبود عصبی عضلانی
ابتدا لازم است اندکی کوتاه و مختصر در مورد انقباض عضلانی و مکانیسم آن صحبت شود. همانطور که می دانیم در بدن یک سری نواحی وجود دارد که در آن نواحی نورون عصبی که به نورون حرکتی نیز معروف است ، با غشای تارچه عضله اسکلتی بدن ارتباط عصبی- سیناپسی برقرار می کند. که به نقطه ای این اتصال و ارتباط به وجود آمده صفحه انتهایی یا (end plate) نام دارد. در این حالت نورون های حرکتی که قبلا از مغز و نخاع دستور تحریک گرفته بودند فعال شده و به عضله اسکلتی پیام انقباض را وارد کرده و و در نهایت موجب انقباض عضله اسکلتی و انجام حرکات بدنی مختلف می شوند.
در کل نورون های تحتانی حرکتی به دو دسته تقسیم می شوند:۱– نورون حرکتی آلفا ۲- نورون حرکتی گاما که در انتهای تارچه آکسون عصب، توانایی تولید آنزیم استیل کولین که در قسمت کیسه های سیناپسی که در دکمه انتهایی قرار دارد را دارند. آنزیم استیل کولین موجب انقباض عضله می شود و اگر عضله قصد داشته باشد که از انقباض دربیاید حالا ترشح استیل کولین از نورون آلفا و گاما متوقف شده وآنزیم کولین استراز ترشح می شود و عضله را از حالت انقباض و اسپاسم آزاد می کند.
ماده اولیه آنزیم کولین استراز برای آزادسازی عضله اسکلتی از حالت انقباض، یون کلسیم است و قاعدتا اگر شخصی دچار کمبود کلسیم در بدن باشد دچار انقباض های ناگهانی و رها نشدن از انقباض هارا تجربه خواهد کرد و از گرفتگی ناگهانی اعضای بدن شکایت خواهد داشت.
هرگاه صحبت از بهبود ظرفیت عصبی- عضلانی در اثر فعالیت های ورزشی به میان می آید دارای چند حالت است:
اول اینکه نورون های عصبی پیام عصبی را از سیستم عصبی مرکزی خیلی سریعتر و دقیق تر منتقل می کنند.
دوم: اینکه واکنش و پاسخ بدن فرد و حواس ظاهری و باطنی وی نسبت به واکنش عصبی سریعتر و دقیق تر خواهد بود.
سوم: تارچه های عضلانی افزایش قطر پیدا خواهند کرد و این بدین معناست که افزایش توانایی تارچه عضله اسکلتی در انتقال پیام های عصبی افزایش پیدا کرده.
چهارم : همچنین ترشح آنزیم استیل کولین و آنزیم کولین استراز نیز با قدرت و دقت بیشتری انجام خواهد گرفت.
پنجم: تعادل فرد بهتر خواهد شد.
ششم: قدرت و سرعت عکس العمل فرد نسبت به محرک های بیرونی دقیق تر و سریع تر خواهد شد.
موارد ذکر شده تنها گوشه ای از فواید و آثار افزایش و بهبود عملکرد عصبی- عضلانی می باشد.
EMS و بهبود عصبی عضلانی
مقالات بسیاری مبنی بر تاثیر مثبت پالس ها و تحریکات الکتریکی و بر عضله و بهبود عملکرد و کاهش درد وجود دارد از جمله:
استفاده از تحریک الکتریکی عصبی عضلانی NMES به صورت تنها یا به همراه حرکات ورزشی در افراد مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریوی که توسط دکتر کیلی هیل و همکاران به ثبت رسیده و روی ۲۶۷ شرکت کننده مورد آزمایش قرار گرفته و در نهایت نتیجه این بود که تحریکات الکتریکی افزایش را در توان و قدرت عضلات این بیماران نشان داده و افرادی که بیشترین ناتوانی را داشتند تعداد روزهای کمتری را در رختخواب به سر برده بودند.
و صدها مقاله دیگر که توسط متخصصین به ثبت رسیده و از آثار مثبت تحریکات الکتریکی بر تقویت ودرمان سخن گفته.
حال متد تمرینی ای ام اس EMS TRAINING را که با تولید پالس و ورود آن به بدن همراه است و تاثیر آن بر ظرفیت عصبی- عضلانی مورد بحث قرار می دهیم.
این متد تمرینی عوارض تحریکات الکتریکی دستگاه های فیزیوتراپی و NMES را به همراه ندارد و فرد می تواند درحین دریافت پالس، به انجام حرکات ورزشی نیز بپردازد و زمانی که پالس توام با حرکات ورزشی در بدن اجرا شود تاثیرات زیادی بر افزایش سطح صفحه انتهایی عضلات اسکلتی، افزایش تعداد و حساسیت در دندریت ها و آکسون های عصبی را نیز در بر خواهد داشت.
بین عصب و عضله ارتباط عمیقی وجود دارد چون اگر عصب حرکتی تقویت شود، عضله نیز تقویت خواهد شد و اگر عضله نیز تقویت شود به دنبال آن تقویت اعصاب حرکتی نیز وجود خواهد داشت بخاطر همین است که بیماران نخاعی دچار تحلیل عضله نیز می شوند چون عصب از بین رفته و در نتیجه حرکت نیز از بین می رود و در نهایت عضله نیز از بین خواهد رفت.
افرادی که دچار ضعف در راه رفتن یا ضعف در انجام امور روزانه و یا ناتوانی در انجام حرکات ورزشی هستند اذعان می دارند که پس از ۲۰ جلسه تمرین با دستگاه ای ام اسEMS توانسته اند کارهای روزانه خود را به صورت مستقل انجام دهند و واکنش آنها به محرک های بیرونی سریعتر ازقبل شده و از عهده انجام تمرینات ورزشی ساده نیز بر می آیند و تمام این موارد فقط با ۲جلسه ی ۲۰ دقیقه ای تمرین با ای ام اس رخ داده است!
مخصوصا در افراد کهنسال که اعصاب حرکتی آنان با تحلیل رفتگی همراه بوده متد تمرینی ای ام اس EMS می تواند همان مقدار اعصاب حرکتی سالم و فعال در بدن را تقویت کرده و موجب بهبود الگوهای حرکتی و بهبود سبک زندگی در این افراد شده.
این را بدانیم که بهبودی در ظرفیت عصب و عضله می تواند سالیان سال در کنار ما باشد و از مزایای آن حتی در دوران کهنسالی و حتی در دوران دور ماندن از فعالیت های ورزشی و یا حتی در دوران بیماری بهره مند شویم.
