فرکانس های مختلف ای ام اس EMS-اهمیت شناخت انواع و اثرات فرکانس های مختلف در متد تمرینی EMS بر بدن انسان در حین و پس از تمرینات ای ام اس:
همه می دانیم که فرکانس تحریک الکتریکی عضله را می توان بسته به شرایط مورد نیاز استفاده کنیم. عضله سازی یا تقویت آن نسبت به کاهش مشکلات عضلانی پس از تمرین مشابه هم نیستند.این موضوعی است که قرار است درباره اش صحبت کنیم،چگونه فرکانس های مختلف بر بدن ما تاثیر می گذارند.
چرا انتخاب فرکانس درست در حین تمرین اهمیت دارد؟
بسته به مرحله آموزشی که در آن هستیم، نیازهای متفاوتی خواهیم داشت.این عاملی است که از صدمات جلوگیری کرده و زمان توانبخشی را به کمترین مقدار ممکن کاهش می دهد.
اثرات فرکانس های متفاوت در بدن ما:
استفاده از فرکانس درست در کلیه مواقع به ما کمک می نماید تا مطلوبترین نتیجه ممکن را بدست آوریم و آسیبی هم نبینیم.
تأثیر فرکانسهای مختلف در بدن ما:
هنگامی که از فرکانس بالا با دامنه مناسب استفاده کنیم ، قدرت و مقاومت بی هوازی مان را افزایش خواهیم داد.
از طرف دیگر ، اگر از فرکانس پایین استفاده کنیم ، باعث خواهد شد تا عضلات مناسبی داشته باشیم و استقامت هوازی خود را بهبود بخشیم.
اثرات مختلف هر محدوده فرکانس به شرح زیر است:
۱- بین ۲ تا ۴ هرتز
وقتی از فرکانس های این محدوده استفاده کنیم،عضلات ما محرک را به عنوان آرام بخش تعبیر می
کنند.بعلاوه، درباره شدت درد یا افزایش عضله،چرخه «درد اسپاسم را سبب می شود،اسپاسم درد را تولید می کند»را متوقف خواهیم کرد.
۲- بین ۴ تا ۸ هرتز
با این مقادیر، سطح اندورفین ما در زمانی که مقاومت در برابر درد افزایش می دهد افزایش خواهد یافت و عضلات ما حسی از تسکین را دریافت می کنند.
۳- بین ۸ تا ۱۲ هرتز
اگر از پارامترهای صحیح استفاده کنیم ، بدن ما احساس می کند که آن موضع دارد نوعی از ماساژ را دریافت می کند. در همان زمان گردش خون را در موضع هایی که رویشان کار کرده ایم، افزایش خواهیم داد.
۴- بین ۱۲ تا ۴۰ هرتز
دراین حالت،ظرفیت هوازی ما افزایش یافته و فیبرهای کند را فعالتر خواهیم نمود.
۵- بین ۴۰ تا ۶۰ هرتز
دوباره ورزش قدرتی را شروع می کنیم و مقاومت عضلانی را بالا می بریم. فراموش نشود که بسته به دامنه فرکانس،انواع مختلفی از فیبرهای عضله را تحریک می کنیم.
۶- بین ۶۰ تا ۸۰ هرتز
از مقدار ۶۰ هرتز عضله سازی را شروع خواهیم کرد ، قدرت ، مقاومت و حجم عضلانی را به دست خواهیم آورد.
۷- بین ۸۰ تا ۱۲۰ هرتز
مقاومت و سرعت مان را بالا می بریم،در عین حال عضلات ما رشد نموده و همگی بدون درد فیزیکی و خستگی ذهنی هستند.
همیشه به یاد داشته باشید که اطلاعاتی که از طریق EMS ارائه میدهیم،ژنریک هستندیعنی به صورت عمومی و جنرال و عام ارائه می شوند که مربیان ملزم هستند دستورات آموزشی را طبق شرایط و محدودیت های هرشخص به کار ببرند.
فیبر و فرکانس های تحریک:
طبقه بندی فیبرهای ماهیچه ای
ماهیچه های ارادی از فیبرهای عضلانی تشکیل می شوند ، که همه آنها می توانند در دستور کوتاه شوند و به انقباض عضلات کمک کنند. با این حال ، آنها ممکن است ویژگی های مختلفی داشته باشند ، و بر اساس زیر طبقه بندی شده اند:
• کشش آهسته یا فیبر کند از نوع “I”
• کشش سریع یا فیبر سریع از نوع “II” ، که قابلیت تقسیم بندی دارند.
• کشش سریع یا فیبر واسطه ای از نوع “IIa”
• کشش سریع یا فیبر خیلی سریع از نوع “IIb”. آنچه که البته در مطالعات جدید قبلاً IIb نامیده می شد با تحقیقات جدید IIx خوانده می شود و اصلاح درستی است که پذیرفته شده است.
کشش و انقباض غیرارادی:
برای درک انقباض EMS،باید ابتدا تفاوت میان کشش عضلانی را بدانیم. هنگامی که یک محرک جریان را اعمال می کنیم عضله را برای مدت زمان کوتاهی منقبض می کنیم: به این حالت کشش عضله گفته می شود ، نیرویی که ایجاد می شود خیلی قوی نیست و برای مدت زمان کوتاهی دوام می آورد. پس از این عضله نسبت به تحریک حساس می شود و آرام می شود. با این حال ، اگر ما در یک دوره زمانی کوتاه چندین محرک را اعمال کنیم ، هر کشش بر اوج کشش قبلی افزوده می شود و قدرت انقباض به مقدار قابل توجهی رشد می کند: به این حالت انقباض کزاز گفته می شود و این اساس EMS است.
فرکانسی که در آن محرک ها بر روی یکدیگر شکل می گیرند،منجر به انقباض کزاز می شود که با خصوصیات فیبرهای ماهیچه ای متفاوت می باشد.برای مثال،فیبرهای دارای کشش کند در مقایسه با فیبرهای دارای کشش سریع خیلی آهسته منقبض می شوند،نیروی اوج آنها با تاخیر زمان رخ می دهد.پس ضربه بعدی مانند فیبر دارای کشش سریع برای تشکیل تتانی نباید سریعا رخ دهد. برای ایجاد انقباض قوی در انواع مختلف فیبرها، بسته به فیبر عضلانی که می خواهیم آموزش دهیم و به اثر تمرینی که می خواهیم بدست آوریم، به استفاده از فرکانسهای مختلف EMS نیاز داریم.
انتخاب فرکانس تحریک در حین تمرین با ای ام اس به دلایل مختلف بسیار مهم است:
انواع مختلف فیبر به فرکانس های مختلف تحریک پاسخ متفاوتی نشان می دهند. یک فرکانس خاص باعث تحریک کامل تر فیبر از یک نوع خاص می شود.
نسبت هر نوع فیبر عضلانی I ، IIa و IIx موجود در هر عضله بسته به عملکرد عضله متفاوت است.
استفاده از فرکانس خاصی برای تحریک، فیبرهای عضلانی یک نوع را برای سازگاری و فعالیت مشابه فیبرهای عضلانی نوع دیگر که در فرکانس عملکرد خوبی دارند، تنظیم می کند.
پس فرکانس تحریک برای نوع تمرینی که می خواهیم انجام دهیم انتخابی خواهد بود. با هرتز سنجیده می شود، که به معنی تعداد پالس های تحریک ارسالی در یک ثانیه به عضله هستند.
دامنه فرکانس برای استفاده از انواع مختلف فیبر عضلانی به شرح زیر است.
۱ هرتز ۱۵ هرتز
۱۵ هرتز ۲۰ هرتز
۲۰ هرتز ۵۰ هرتز
۵۰ هرتز ۹۰ هرتز
۹۰ هرتز ۱۲۰ هرتز
تحریک بین ۱ هرتز و ۱۵ هرتز
در این فرکانس های جدید،یک انقباض واقعی وجود ندارد،بلکه تنها مجموعه ای از کشش ها رخ می دهد.نیروی افزایشی توسط هر ماهیچه در هر بارکشش کم می شود، که تقریبا ۱٫۳ آنچه که در انقباض کامل فیبر مشابه ایجاد شده خواهد بود. با افزایش فرکانس ، کشش ها شروع به همپوشانی می کنند.
تحریک بین ۱۵ هرتز و ۲۰ هرتز
با افزایش فرکانس ، حرکات به طور کامل با هم همپوشانی دارند و در جایی بین ۱۵ هرتز و ۲۰ هرتز آنها به یک انقباض شدید به اصطلاح انقباض کزاز تبدیل می شوند. ورزشکاران قوی تر انقباض کزاز را در فرکانس کمی بالاتر تجربه می کنند.
تحریک بین ۲۰ هرتز و ۵۰ هرتز
تحریک بین ۲۰ هرتز و ۵۰ هرتز باعث انقباض کامل فیبر کند از نوع “I” می شود که به همین دلیل پرورش یافته اند. با این انتخاب می توان مقاومت در برابر خستگی ، یعنی ویژگی های استقامت را بهبود بخشید.
تحریک بین ۵۰ هرتز و ۹۰ هرتز
با این مقدار فرکانس احتمال دارد که فیبرهای واسطه نوع “IIa” فعال شوند که خصوصیات میانی در فیبرهای کند نوع “I” و نوع سریع “IIx” دارند.تمرینات باعث تقویت آن شده و به طور متعادل به مقاومت در برابر خستگی کمک می کند.
تحریک بین ۹۰ هرتز و ۱۲۰ هرتز
با تحریک بین ۹۰ هرتز و ۱۲۰ هرتز ، فیبرهای ماهیچه ای از نوع “IIx” با خصوصیات قدرت و سرعت آموزش داده می شوند ، اما در برابر خستگی مقاومت اندکی دارند.
تحریک فیبر آهسته – نوع کشش آهسته “I”
برای تقویت این فیبرها، باید از فرکانس های ۲۰ و ۵۰ هرتز استفاده کنیم
تحریک فیبر سریع – نوع کشش سریع ” IIa”
برای تقویت این فیبرها باید از فرکانسهای ۹۰ هرتز تا۱۲۰ هرتز استفاده کرد.
انعطاف پذیری انواع فیبر عضلانی:
تحقیقات اولیه مرتبط با فیبر نشان داد که ترکیب فیبر عضلانی بسیار ژنتیکی محور است (یعنی درصد انواع مختلف فیبر عضلانی در یک ورزشکار خاص با تمرین تغییر نخواهد کرد). با این حال ، تحقیقات جدید نشان داده که عضلات تقویت شده با EMS بسته به فرکانس به کار رفته ، انعطاف پذیری قابل توجهی را نشان می دهند.
قرار دادن الکترود های تمرینی بر روی بدن:
باید الکترودها را طوری جاگذاری کنیم که پالس الکتریکی را برای دستیابی به پلات عصبی عضلانی ممکن نماید که سپس سیگنال را برای انقباض به عضله می فرستد.
برای انجام این کار انها باید:
کاملاً روی عضله قرار بگیرید.
با فیبر عضله هماهنگ شوید.
الکترود منفی باید نزدیک به منشأ ماهیچه باشد.
الکترود مثبت باید در مرکز توده عضلانی قرار گیرد
در صورت امکان الکترود منفی باید دو برابر الکترود مثبت باشد.
چون ما از یک شکل موج متقارن مستطیلی استفاده می کنیم ، منطقی نیست که بین یک الکترود مثبت و منفی تفاوت قائل شویم: هر دو الکترود بسته به لحظه ی مورد نظر ، مثبت و منفی هستند. با این حال ، بحث در مورد اندازه های نسبی الکترود یک هم اندیشی مفید است.
بهتر است الکترود مثبت کوچکتری داشته باشیم، تا جریان را برای نفوذ به عمق ماهیچه متمرکز کنیم.هرچند،چون تمرکز جریان به سادگی گیرنده های درد را تحریک می کند، در برخی موارد استفاده از یک پد بزرگتر به فرد اجازه میدهد تا یک تحریک قوی تری را پایین تر از آستانه درد کسب کند.
چه موقع از دو پد الکترودی با اندازه یکسان استفاده کنیم؟
برخی از گروه های عضلانی برای سهولت استفاده از الکترودهایی با همان ابعاد تحریک می شوند. این مورد در ماهیچه هایی با ابعاد کوچکتر مانند عضله دوسر ممکن است.
چگونه پدهای الکترود مثبت را در یک گروه عضلانی قرار دهیم:
برای قرار دادن صحیح الکترودها بر روی یک گروه عضلانی ،الکترود منفی تقریبی جاگذاری می شود(نزدیک به ستون فقرات عمودی است که از آن همه عصب ها منشعب می شود). سپس الکترود مثبت در مرکز ماهیچه شکمی جاگذاری میشود.
تایید موضع درست قرارگیری الکترود:
قبل از شروع تحریک واقعی ، موقعیت صحیح الکترودها را با یک برنامه گرم کردن (شدت کمتر و پارامترهای کاهش یافته) تایید کنید. برای کمک به تعیین موقعیت یک الکترود، داشتن نمودار آناتومیک عضلانی مفید است.
.
پد الکترود تجاری موجود در بازار:
در بازار الکترودهایی با مواد متفاوت برای کاربردهای متفاوت وجود دارند.بیشتر انها برای تحریک عضله هستد؛ ولی پدهایی نیز وجود دارند که برای درمان درد ناشی از مواد پلاستیکی استفاده شده موثر هستند.
پد الکترود پلاستیکی
پدهای الکترود پلاستیکی که به عنوان ژل نیز شناخته می شوند از ماده پلاستیکی رسانا ساخته شده اند. آنها انعطاف پذیر هستند و برای بهبود رسانایی و از بین بردن مناطقی که جریان در آن متمرکز می شود ، باید ژل روی سطح مالیده شود.
این نوع از پدها همچنین به ابزاری برای حفظ موضع شان نیاز دارند. نوار چسب پزشکی به جای باند پلاستیکی برای جلوگیری از انقباض رگ های خونی استفاده شود ، وقتی موی بدن زیاد باشد یا اگر تقویت الکترواستیلاسیون با جابجایی ترکیب شده باشد، استفاده از این پدها توصیه می شوند.
پدهای الکترودی چسب دار
این الکترودها دارای انتهای مش رسانا با یک لایه رسانا هستند که هم به عنوان ژل و هم چسب عمل می کنند. ژل باعث جلوگیری از هدایت بی نظمی های پوستی به عنوان یک مانع انتقال می شود. حتی اگر چسبندگی بنا به تعدادی از موارد مصرفی بخصوص عرق کردن خراب شود، استفاده از آن آسان است. بسته به کیفیت پد ، مدت زمان استفاده ان نیز بسیار متفاوت است. لوسیون های پوست باعث کاهش زمان چسبندگی و مدت ماندگاری ان می شوند.
فیلم چسب دار
یکی دیگر از محصولات جدید ، یک فیلم ژل جامد است که می تواند به طور مشترک با پدهای پلاستیکی استفاده شود ، تا در صورت از بین رفتن ، فقط قسمت چسب دار ان را تعویض کنند.
تعداد جلسه تمرینی در هفته :
برای کسب نتایج تمرینی خوب،انتخاب برنامه درست مهم است. این یعنی قبل از هر چیز فرکانس تحریک برای دستیابی به اهداف آموزشی بررسی شود. پس از انتخاب پروتکل تحریک ، برنامه ریزی دقیق جلسه تمرین ، مهم است. اصول یک جلسه آموزشی مشابه روش سنتی است.
ادغام تحریک با روشهای سنتی
بهتر است بدانیم که تمرین الکترواستیلاسیون فیبرهای عضلانی را بدون تداخل با سیستم عصبی مرکزی (CNS) منقبض می کند. بعداً CNS مجبور است از مزایای آموزش الکترواستیلاسیون بدون خود الکترواستیلاسیون استفاده کند.
پس الکترواستیلاسیون جایگزین روش های تمرینی سنتی نیست،ولی باید با دیگر روش ها ترکیب شود.پس بهتر است تا فعالیت های مختلف را بدرستی طراحی و برنامه ریزی کنیم.با ادغام درست روش های متفاوت،هر دو ویژگی های عضلانی و کاربردی باعث ارتقای یکدیگر خواهند شد.
قبل از شروع تحریک الکتریکی ، گرم کردن توصیه می شود زیرا:
این کار باعث آماده سازی ماهیچه ها می شود تا به طور کامل منافع تحریک را دریافت کنند و تأخیر در شروع درد عضلانی(روز بعد از درد) را محدود میکند.بعلاوه ، ماهیچه از انرژی بیشتری استفاده می کند و سایر بخش های بدن باید برای تغییر آماده شوند.
گرم کردن بدنی قبل از آغاز تمرین:
در یک جلسه تمرینی مناسب الکترواستیلاسیون، بخصوص اگر لازم باشد،هم ماهیچه ها و هم سیستم قلبی عروقی باید فعال شوند تا آنها را برای اماده سازی فیبرهای عضلانی هدایت کنیم. برای فعالیت های قلبی و عروقی ، می توان برای ۸ تا ۱۰ دقیقه از دوچرخه ، دستگاه استپ یا تردمیل استفاده کرد.
گرم شدن کل سیستم مخصوصاً برای گروه های بزرگ عضلانی مانند چهار سر ران ، ماهیچه ساق پا، ماهیچه سرین ، شکم مهم است.
گرم کردن خاص:
اگر چه گرم کردن منظم لازم نیست، ولی اگر تحریک نیازمند رشد عضله بزرگ باشد، یا اگر عضلات کوچک باشند، گرم کردن منظم همیشه توصیه می شود.انتخاب تمرین گرم کردن بشدت به گروه عضلانی که قرار است تحریک شود وابسته است. بعنوان مثال ، چهار سر ران ، دوسر ، شکم ، پکترولها و دُرسالها می توانند گرم شوند. در حین گرم کردن ، عضلات نباید خسته شده و استرس داشته باشند ، بلکه فقط باید آماده باشند تا از مزایای یک جلسه الکترواستیلاسیون متنفع شوید.
گرم کردن با الکترواستیلاسیون:
زمانی که گرم کردن بدن کامل شد، پدهای الکترود روی عضلات قرار میگیرند تا تحریک شوند.واحد تحریک مورد استفاده برای یک گروه از عضلات کار شده باید بدرستی قرار گیرد. برنامه های گرم کردن نباید کاملا عضله را مانند برنامه تمرینی منقبض کنند. برنامه های نوین الکترواستیلاسیون معمولاً طیف وسیعی از فرکانس های تحریک را تأمین می کنند که تمام نیازها را پوشش می دهد.
گرم کردن آمیوتروفیک:
در خصوص تحریک عضلات آمیوتروفیک و هیپوتونیک، برنامه مورد استفاده نباید بر عضله فشار وارد کند.برنامه این چنینی باید فرکانسش بین ۵تا۱۰ هرتز باشد و سبب انقباض تتانیکی نشود و به طورم مستمر بدون مکث تحریک خواهد شد.
گرم کردن با شدت بالا :
برای گرم شدن قبل از برنامه های قدرتی ، استفاده از یک گرم شدن ضروری ، با وجود تتانی عضله ممکن است راحت باشد ، اما باید عضلات خسته نباشند. فیبر کند از نوع “I” ، که بین ۲۰ تا ۳۵ هرتز تحریک شده ، به طور موثر برای گرم شدن، ورود خون به عضله را افزایش می دهند. شدت جریان باید به اندازه کافی زیاد باشد که باعث انقباض شود ، اما باید کم نیز باشد تا ماهیچه خسته نشود. برای جلوگیری از دردهای انقباضی یا گرفتگی ، انقباض باید با فاصله زمانی مناسب انجام شود.
شناخت اهداف تحریک:
شرایط ورزشکار را به عنوان بخشی از ورزش یا شکاف های کاربردی ورزشی که فرد دارد، تحلیل کنید خصوصیات عضلانی را برای آموزش تعریف کنید تعیین کنید که چه خصوصیات عضلانی باید آموزش داده شود.
رابطه ویژگی های عضلانی و فیبرهای عضلانی مرتبط با تحریک را بدانید.
عملکرد عضلانی که باید اصلاح شود رامشخص کنید که جزو فیبرهای کشش کند نوع “I” باشند یا فیبر سریع کشش متوسط از نوع “IIa” یا فیبر سریع کششی از نوع “IIx” .
فرکانس تحریک را انتخاب کنید یک فرکانس را به عنوان بخشی از اهداف مورد نظر انتخاب کنید.
انتخاب فرکانس تحریک:
پس از تصمیم گیری در مورد انواع فیبرهای عضلانی ، فرکانس تحریکی را انتخاب کنید که بهترین فیبرها را جذب می کند. لیست زیر نشانه خوبی را ارائه می دهد:
فیبر کند از نوع I – 20هرتز ۵۰ هرتز
فیبر میانی از نوع “IIa”-50 هرتز ۹۰ هرتز
فیبر سریع از نوع “IIx”-90 اهرم ۱۲۰ هرتز
موقعیت ها و روش های کار:
موقعیتی که در طول تحریک باید فرض شود باید دارای خصوصیات زیر باشد:
راحت ترین حالت؛
-باید کمترین میزان از مشکلات مفصل را نشان دهد.
-باید بیشترین شدت تحریک را داشته باشد.
-عضله را طبق روش مشابه رویداد ورزشی منقبض کند.
باید مشخص شود که آیا اعمال فشار زیاد به عضله با انقباض ارادی و با یا بدون نیرو ممکن است.
این تنها برای بازیابی عملکردی موثر است،ولی بشدت برای اهداف تمرینی منع شده است.
برای استفاده از الکترواستیلاسیون با فرکانس های کافی در تمرین ، محدود کردن حرکت بخشی از بدن که عضله به آن متصل است ، اهمیت دارد. باید از این کار اجتناب کرد زیرا ممکن است باعث درد عضلانی یا مفاصل شود. این کار با استفاده از مقاومت ثابت به راحتی حل می شود.
مزیت روش های ترکیبی:
با ترکیب روش های تمرینی، توانایی تحریک الکتریکی در تمرین فرد افزایش می یابد. نه تنها بارهای مصنوعی بلکه طبیعی نیز برای کسب این نتیجه مطلوب هستند.همچنین براحتی تحریک بالا رفته و ورزشکار می تواند از شدت های تحریک بالاتری بهره گیرد که منجر به عمکلرد بهتر می شوند.
نیروی طبیعی و وزن بدن:
تحریک عضله طی جلسه تمرینی با کمک وزن بدن مفید و عملی است،چرا که درهرجایی قابل انجام است. همچنین این کار توسط مربیان پذیرفته شده و برای ورزشکارانی که به طور مداوم به مسابقات می روند ، مفید است.
هرچند، شاید این جلسه تمرینی خوبی نباشد. همه عضله ها برای تمرین طبیعی مناسب نیستند. به دلیل شیوه طبیعی کار در برابر شدت نیروی وارده حین یک کار متمرکز ، تمام عضلات کشیده پاها را می توان با تحریک و تمرین طبیعی به خوبی آموزش داد. عضلات شکم نیز بدون اعمال نیروی زیاد فعال می شوند و دامنه حرکت مفصل را محدود می کند.
هرچند،استفاده از این روش در گروه های عضلانی مانند عضلات بریچ دوسر یا عضلات قابل خم شدن پا (مانند همسترینگ یا گوساله) مشکل است؛ چرا که عملا در برابر اعمال نیرو عکس العملی نشان نمی دهند.
اعمال نیروی مضاعف:
استفاده همزمان از نیروی مضاعف و الکترواستیلاسیون،بسیاری از مشکلات خود الکترواستیلاسیون را یا حتی با وجود نیروی مضاعف حل می کند. در واقع وجود بیش از حد خطر باعث می شود تا عضلۀ تحریک شده با وجود درد و خطر احتمالی گرفتگی عضلات کوتاه شود.
با اعمال نیروی مضاعف ، همچنین می توان فردی را که تحت تأثیر آسیب عضلات ، تاندون یا مفصل قرار دارد ، آموزش داد. این کار را می توان با انتخاب و تنظیم دقیق روش به بهترین شکل ممکن انجام داد و در عین حال از بدتر شدن آسیب اجتناب کرد. علاوه بر این دستگاه های بدنسازی می توانند دامنه حرکت را در حین تمرین محدود کنند.
[bafg id=”2582″]
[bafg id=”2585″]
فرکانس های مختلف ای ام اس EMS
فقط یک سوال دربارۀ تنظیمات
در دنیای تحریک الکتریکی عضلات ، این به معنای واقعی کلمه است. با استفاده از نرم افزار BEAST AND BEAUTY EMS، شما بر قدرت الکتریکی ، فرکانس ها و زمان های ضربه ای برای انواع فیبر عضلانی موجود در اسکلت کنترل بهینه دارید:
فیبر عضله سفید که سریعا منقبض می شود.آنها نیازمند مقدار زیادی از انرژی هستند و سریعا از بین می روند.این عضلات را می توان با فرکانس های بالاتر بررسی نمود. (۳۰ – ۵۰ هرتز)
فیبر عضله قرمز ، که کندتر منقبض می شود. آنها مسئول قدرت و استقامت هستند. در فشار متوسط ، آنها خیلی آرام خسته می شوند. این ماهیچه ها با فرکانس های پایین تر (۱۵ – ۲۰ هرتز) بررسی می شوند. طیف BEAST AND BEAUTY EMS ۲ – ۲۰۰ هرتز کلیه فرم های آموزشی را در بر می گیرد:
۵ – ۱۰ هرتز: فرایند متابولیسم / تمرینات قلبی با کاهش چربی
۲۰ – ۴۵ هرتز: کاردیو پلاس / رشد سریع عضلات
۵۰ – ۷۰ هرتز :آموزش قدرت و استقامت
۷۵ – ۹۰ هرتز: آموزش کاهش چربی/ رشد عضلات
دور ۱۰۰ Hz : آرامش- یا درد درمانی
علاوه بر فرکانس،طول ضربه یک عامل تعیین کننده است.
BEAST AND BEAUTY EMS با ضربه هایی از ۵۰-۴۵۰ Μs کار میکند (۱ μs = 1 Microsecond = 0,000001 s). ماهیچه های کوچک معمولاً توسط ضربه های کوتاه مدت تحریک می شوند ، عضلات بزرگتر به ضربه های طولانی تری نیاز دارند تا عمق آن بررسی شود:
۱۵۰ – ۲۵۰ μs: عضله سطحی
۳۰۰ – ۳۵۰ μs: عضله میانی
۴۰۰ – ۴۵۰ μS: عضلات عمیق
بافت عضلانی سرد نیز با تمرینات کمکی EMS هرگز در معرض بار زیاد قرار نمی گیرند.با BEAST AND BEAUTY EMS Impulse Ramp (به عنوان مثال ، از ۰/۰ ثانیه تا ۴/۰ ثانیه در مراحل ۰،۱ ثانیه ای)مطمئمن می شوید که از طریق پیش فشار،عضلات به آرامی گرم شده و برای گردش خون اماده می شوند.
ضربات به آرامی و نرمی شروع به افزایش می کنند. این به اصطلاح تکانه مثلثی محافظت از تاندون ها ، رباط ها و مفاصل را در شروع تمرین پس از آسیب ورزشی به عهده دارد. علاوه بر ۲۰ ضربه از پیش تعیین شده ، می توان نرم افزار BEAST AND BEAUTY EMS را آزادانه برنامه ریزی کرد. BEAST AND BEAUTY EMS با وجود تنظیم و ذخیره سازی تقریباً بی حد و حصر ، گزینه کاملاً جدیدی را برای همه گروه های هدف از مشتریان ورزشی سرگرمی گرفته تا ورزشکاران با عملکرد بالا فراهم می کند.
این یعنی به جای کار با تنظیمات سازنده،می توانید با کمک این نرم افزار ضربه را تغییر داده و کلیه پارامترها را شامل شدت،زمان ضربه، مکث ضربه و رمپ طی تمرین تنها با چند کلیک ساده تنظیم نمود. فردیت بیشتری وجود ندارد و برای اینکه به بیماران پیرتر خود در ابتدا آگاهی بهتر بدنی از EMS بدهید ، می توانید به جای یک تمرین کامل بدنی ، فقط با الکترودهای فعال برای گروه های عضلانی خاص این فعالیت را اجرا کنید.
EMS یک سیستم هوشمند است که در ان برنامه ها و ضربات را می تواند ترکیب نمود، یعنی ۵ دقیقه آرام سازی عضلانی،۱۰دقیقه تقویت عضله و ۵ دقییقه نیز ضد درد برای آزاد سازی انسداد. حتی این مراحل زمانی قابل ذخیره هستند و همه اعضای تیم شما می توانند به داده ها دسترسی پیدا کنند.
فرکانس های مختلف ای ام اس EMS
تنظیمات دستگاه EMS
معرفی صحیح تحریک عضلات از طریق EMS
پارامترهای EMS
فرکانس درست برای ماهیچه های قرمز و سفید
مدت زمان ضربه برای عضلات بزرگ و کوچک
شدت
افزایش زمان / کاهش زمان (Ramp)
مدت زمان انقباض
مدت زمان مکثها (خاموش)
شکل موج: تک فازی یا دوتایی
نمونه ای از تنظیمات پارامترهای EMS:
معرفی صحیح تحریک عضلات از طریق EMS
بهینه سازی فرکانس و مدت زمان ضربه برای عضله سازی و استقامت
ماهیچه های اسکلتی اساساً از دو نوع تشکیل شده اند:
فیبرهای عضلانی سفید که به سرعت منقبض می شوند. اینها به انرژی زیادی نیاز دارند و به سرعت خسته می شوند.
فیبرهای عضلانی قرمز که به آرامی منقبض می شوند.اینها مسئول قدرت و استقامت هستند.تحت کشش متوسط براحتی و آرامی خسته می شوند.
پارامترهای EMS
دستگاههای فعلی تحریک معتبر ما به شما اجازه می دهند تا بین برنامه های متعدد و تنظیمات انتخاب کنید.
سنکرون (S) و آسنکرون (A): با برنامه سنکرون،تحریک به طور همزمان در کلیه کانال های موجود اجرا می شود، در حالی که با برنامه آسنکرون این موضوع با تاخیر در زمان رخ میدهد. به عنوان مثال ، این امر باعث می شود که تحریکی کاملاً دقیق یا تحریک به ویژه ملایم انجام شود.
فرکانس مناسب برای ماهیچه های قرمز و سفید
فرکانس اکثر برنامه های EMS قابل توجه است و با هرتز (هرتز) بیان می شود. هنگام انتخاب فرکانس باید توجه کنید که میان افراد تفاوت هایی وجود دارد.
فرکانس های پایین (بالاتر از حدود ۱۸ هرتز نیست) عمدتا فعال سازی آهسته تر فیبرهای عضله قرمز را فعال خواهند نمود. از این رو ورزشکاران قدرتی و استقامتی از تحریک الکتریکی عضلات در این محدوده فرکانس برای ایجاد ماهیچه بهره مند می شوند. در صورت استفاده ، باعث انقباض مشخص ماهیچه خواهد شد. استفاده از فرکانسهای بالاتر بین ۳۰ تا ۵۰ هرتز باعث تحریک سریع فیبرهای عضلانی سفید منقبض شده می شوند.
با فرکانس های بالای ۵۰هرتز، عضله عمداً بیش از حد خسته می شود و پس می تواند به هیپرتروفی عضلات (عضله سازی) منجر شود.برای احتناب از تمرین مضاعف،فاصله میان جلسات باید بدرستی انتخاب شوند تا اینکه عضله برای بازسازی زمان کافی داشته باشد.
مدت زمان ضربه برای عضلات بزرگ و کوچک
مدت ضربه و پهنای ان طبق میکروثانیه مشخص می شود.با ضربات طولانی تر، اثر عمقی تر بوده و عمدتا برای عضلات بزرگتر مناسب است.در عضله های کوچکتر،این مدت زیر ۲۰۰ میکروثانیه می باشد. برخی از برنامه ها مدت زمان مختلف پالس را پیشنهاد می کنند تا ماهیچه ها با شدت بیشتری تحریک شوند.
شدت
استقامت فعلی برای EMS بر مبنای میلی ثانیه است.شدت انتخابی به کاربر بستگی دارد.کاربران جدید و آموزش ندیده با این حال، همیشه با جریان پایین تر شروع میکنند. به دنبال استفاده بیشتر از این ، کاربر جریان فعلی را به آرامی به سمت بالا تغییر میدهد.
افزایش زمان / کاهش زمان (Ramp)
عضلات سرد نباید تحت کشش کامل با EMS قرار گیرند. به همین دلیل است که دستگاههای مدرن EMS اطمینان حاصل می کنند که عضلات به آرامی گرم شده و با انجام کشش ها گردش خون آنها تامین می شود. برای آموزش ندیده ها ، حداقل زمان برای این ۲ ثانیه است.
